ايران در دوران پارينه سنگي آغازين
از سه ميليون و دويست هزار سال پيش كه اولين نشانه هاي انساني كشف شده تا حدود دويست هزار سال پيش را مي توان دوره پارينه سنگي آغازين دانست. يكي از يافته هاي مهم بشر پيش از تاريخ، استفاده از آتش بود. مهار كردن و استفاده از آتش احتمالا در حدود يك ميليون سال پيش تحقق يافت. در دوره پارينه سنگي آغازين، انسان ها از طريق شكار و جمع آوري گياهان محيط اطراف، زندگي خود را مي گذراندند و در پناهگاه هاي طبيعي مانند غارها زندگي مي كردند و از ابزارهاي بسيار ساده سنگي در كارهاي روزمره كمك مي گرفتند.
از دوره پارينه سنگي آغازين يافته هاي زيادي به دست نيامده است. در ايران كهن ترين بقاياي انساني در بستر كشف رود خراسان كشف شده است. همچنين در گنج پررستم آباد، شيوه تو مهاباد، غار دربند گيلان، جنوب و شرق تبريز، لاديز در 65 كيلومتري جنوب زاهدان، اطراف كوه خواجه سيستان، پل باريك هليلان و برخي نقاط پراكنده ديگر آثار استقرار انسان در دوره پارينه سنگي آغازين كشف شده است. ابزار اين دوره را به نام ابزار آشولي مي خوانند.
بايد توجه داشت كه در آن زمان آسياي ميانه آب و هواي معتدل تري داشت و رودها و درياچه هاي بسياري در منطقه ديده مي شد. مثلا خليج فارس تا نزديكي موصل ادامه داشت و در مركز فلات ايران درياچه هاي فراواني وجود داشت مي توان درياچه هاي كوچك فعلي ايران همچون درياچه اروميه، قم، ني ريز و هامون را بازمانده آب هاي آن دوران دانست. از همين درياها فسيل هاي موجودات دريايي بسياري در البرز مركزي به جا مانده است.
قديم ترين آثار اين دوره در ايران متعلق به دوره زيرين پارينه سنگي جديد است و بين دويست هزار تا صدهزار سال قدمت دارد.
ايران در دوران پارينه سنگي جديد مورد توجه قرار گرفته است كه در گوشه و كنار آن گروههاي كوچكي ميزيسته اند.اين دوره را به سه قسمت زيرين ،مياني و زبرين تقسيم كرده اند. |
||||
پارينه سنگي ميانه
شروع زماني مشخصي نمي توان براي دوره پارينه سنگي مياني بيان كرد، اما مي توان شروع آن را بعد از 200 هزار سال پيش دانست. انسان دوره پارينه سنگي مياني همچنان به شكار و جمع آوري مواد غذايي گياهي مي پرداخت. در اين دوره انسان نئاندرتال پديد آمد و تكنيك ساخت ابزار موستري ظهور كرد. تا پيش از اين بشر تنها از قلوه سنگ استفاده مي كرد، اما در دوره پارينه سنگي مياني، ابزار تراشنده و خراشنده درست شدند كه معمولا بدون دسته بودند. اولين نشانه هاي ساخت پناهگاه هاي ساده با شاخ و برگ درختان و همچنين اولين نشانه هاي تدفين از اين دوره ديده شده است. انسان هاي اين دوره در غار، تنه درختان و پناهگاه هاي ساده ساخته شده با شاخ و برگ درختان زندگي مي كردند. در اين دوره بشر از پوست حيوانات براي گرم كردن خود استفاده مي كرد.
|
||||
|
تيزه موستري- ارسنجان |
پرورده يزد |
سنگ مادر لوالوا |
|
خراشنده- ورجوي آذربايجان شرقي |
سنگ مادر لوالوا |
|||
سنگ مادر لوالوا |
غار دو اشكفت كرمانشاه |
|||
|
هوليلان |
هرسين |
|
|
پارينه سنگي پايانيپارينه سنگي پاياني از 40 هزار سال پيش شروع شد و تا حدود 18 هزار سال پيش ادامه داشت. در اين دوره انسان هوشمند پديد آمد. ابزار ساخته شده تكميل تر شدند و آنها را ابزار برادوستي مي نامند. در اين دوره چاقو و نيزه سنگي هم ساخته شد.
|
||||
|
غار ملاورد كرمانشاه |
مچ پاي انسان- غار وزمه كرمانشاه |
غار يافته لرستان |
|
غار ملاورد كرمانشاه |
تيزه سنگي- غار يافته |
|||
|
دندان كفتار غار وزمه كرمانشاه |
دندان آسياب كوچك انسان- غار وزمه كرمانشاه |
بند انگشت خرس-غار وزمه كرمانشاه |
|
بخشي از آرواره يك گوشتخوار |
غار يافته دندان اسب |
|||
- دوشنبه ۲۲ آبان ۹۶ ۱۹:۲۵ ۲۰۱ بازديد
- ۰ نظر